Ik wil iedereen heel graag een gezond, voorspoedig, liefdevol en gelukkig 2010 wensen! 2009 eindigde voor mij nog met een griepje. Net nu de stroom in Eemnes was uitgevallen. Het leek me een aanlokkelijk idee om met Leonie heel vroeg onder de wol te kruipen, maar net voor het echt gezellig werd besloot Nuon de knop weer om te draaien. De nacht ervoor had ik al rillend doorgebracht, dus er zat wat aan te komen. Maar nu lag ik in mijn bedje te gloeien. de laatste dag van het jaar heb ik dus ook in mijn bed doorgebracht. We hadden afgesproken met Bas en Eelke om bij hun Oud en Nieuw te vieren, dus maar even lang douchen en twee paracetamol. Mila en Yara hadden zich zo op de avond verheugd, dus afzeggen was geen optie. Ik heb nog even overwogen alleen thuis te blijven, maar ik heb afgelopen jaren al zoveel mooie momenten met mijn gezinnetje gemist. Gelukkig werkte de medicatie erg goed, en kon ik ook genieten van een reuze gezellige avond met spelletjes en vuurwerk. Mila en Yara waren eens de oudste van de kinderen, want naast Kasper was er nog een meisje van 8 maanden van vrienden van Bas en Eel uit de buurt.
Ze zijn voor het eerst helemaal opgebleven, en deden dapper mee met het spelletje “wie ben ik?” waarbij we allemaal met een memobriefje op ons voorhoofd geplakt zaten. En voordat het grote geweld uitbrak vermaakten ze ons met een show met sterretjes knalerwtjes en trekklappers. Wegens mijn griepje was ik voor deze keer de BOB. Dus uitsluitend een toast uitgebracht met een half glaasje champagne. En daarna was het genieten van het vuurwerk boven Almere. Iedereen hielp uiteindelijk nog mee om alle sterretjes op te branden en toen werd het tijd om de meiden naar bedje te laten gaan.
Het was half twee toen we Eemnes binnenreden en waren verbaasd door de vele vuurpijlen die nog de lucht in vlogen. We besloten nog even via de Noordringweg rond te rijden. We waren verbaasd over de hoeveelheid jeugd dat nog op straat liep. En bij de markt stond nog een enorme groep beschonken tieners. Hoewel ze wel aan de kant gingen voor onze auto toch maar omgekeerd toen ik de enorme hoeveelheid gebroken bierflesjes zag. Pas echt schrikken was het toen we bij ons huis stopten en ik
vlak bij mijn mini een enorme berg nog nasmeulend vuurwerk aantrof op nog geen twee meter afstand. Snel de meiden in hun bedjes getilt(ze hadden gelukkig in Almere al hun pyjama’s aangetrokken en tandjes gepoetst) En toen maar even bij mijn auto kijken. de buren van een paar huizen verderop hadden zich volledig op het vuurwerk gestort, hij werkt zelf notabene bij de brandweer! Maar in plaats van een paar meter naar links uit te wijken waar geen auto’s staan hadden ze alles wat knalt en gilt voor mijn auto ontstoken. Volledig bedekt onder een laag rood papier en as stond mijn trots daar! Na weer een onrustige nacht, omdat iemand nog ergens een doos met tweehonderd lawine pijlen had gevonden, was mijn eerste goede daad van het jaar dus mijn autootje wassen!
